Pakistańska mrówka

Do Pakistanu trafiłam dzięki poznaniu Wajihy Siddiqui Mahdi – pakistańskiej architektki i edukatorki specjalizującej się we współprojektowaniu. Nasze drogi przecięły się podczas międzynarodowego konkursu projektowania dla studentów/ek w Londynie. Znalazłyśmy wiele podobieństw w metodologiach pracy i postanowiłyśmy połączyć siły w działaniu. Wyszła z tego kolaboracja mojego studia Zoochitecture ze studiem Wajihy i jej męża Muhhameda Mahdiego VMCreatives, a także studentów/ek architektury Uniwersytetu w Karachi i mieszkańców dzielnicy Sirjani w Karachi.
VMCreatives zainicjowali proces współprojektowania interaktywnej przestrzeni w społeczności Sjrjani, na obszarze dzielonym, przez społeczność chrześcijańską i muzułmańską. Ja zgodnie z metodologią zoochitecture wspólnie z zespołem włączyłam dzieci z okolicy w proces projektowania. Na podstawie pracy z rysunkami wykonanymi przez dzieci powstała interaktywna przestrzeń w formie mrówki ze skrzydłami charakterystycznej dla tego rejonu. Potem projekt w pełnym zespole wdrożyliśmy w życie.